#21 Martwa jesteś piękna, Belinda Bauer

Musicie przyznać, że powyższa książka odznacza się naprawdę intrygującym tytułem 😉 O czym jest „Martwa jesteś piękna”?

Główna bohaterka to Eve Singer – wyrachowana reporterka kryminalna jednej z londyńskich telewizji. W swojej pracy opisuje najbardziej wstrząsające zbrodnie – im większy rozlew krwi, tym lepiej. By prześcignąć reporterów innych stacji ucieka się do psychologicznych sztuczek, wykorzystuje kontakty i naiwność innych – wszystko po to, by słupki oglądalności rosły jak najwyżej. Pewnego dnia otrzymuje coś, co bardzo pomogłoby jej w karierze, czyli film z miejsca zbrodni, do tego nagrany przez mordercę. Od tej chwili rozpoczyna się zabawa w kotka i myszkę. Morderca wprowadza Eve w okrutną grę – on zabija, ona pokazuje jego ofiary w telewizji. W końcu przecież oboje pragną tego samego…

Sama postać Eve jawi mi się bardzo pozytywnie – jej wątek był naprawdę dobrze rozpisany, jeśli chodzi o warstwę psychologiczną. Główna bohaterka była odważna, wyrazista, twarda, sarkastyczna, ale też chwilami krucha i niepewna – przez co wydawała się wiarygodna i prawdziwa. Nie ma łatwo – życie prywatne właściwie dla niej nie istnieje, tak naprawdę wyłącznie w pracy odnosi sukcesy. Jedynymi jej towarzyszami jest przyjaciółka, chomik Chrupek, zdziwaczały sąsiad i kolega Joe. Dochodzi jeszcze opieka nad chorym ojcem, która coraz bardziej wykańcza ją psychicznie. Do tego pewien seryjny morderca ma na jej punkcie obsesję. Nie brzmi to dobrze, prawda? 😉 Podobała mi się również postać Joe'go oraz jego więź z dziennikarką. Także Duncan, czyli ojciec głównej bohaterki, wnosi sporo do całej historii.

Powieść dzieli się na trzy części. Z początku nie mogłam wkręcić się w tę książkę – pomimo że w pierwszej części „dzieje się”, jeśli chodzi o popełniane zbrodnie – wciąż czekałam na moment, kiedy losy Eve i mordercy w końcu się przetną. Fabuła dość powoli przybliża nas do tej chwili, tempo jest dość nierówne – przyśpiesza, potem zwalnia, by następnie ponownie przyśpieszyć. Dalej jednak było już lepiej, czytanie szło mi o wiele szybciej, aż w końcu skończyłam ją w mgnieniu oka. Moment kulminacyjny powieści wywołuje dość sprzeczne emocje, ale także uczucie niepokoju i sprawia, że nie można oderwać się od lektury. Autorka stosuje dosyć ciekawy zabieg – miejscami przerywa akcję i kończy rozdział, by zacząć następny, mający czasem dwie strony, dopiero w kolejnym podejmując z powrotem przerwany wątek.

Książka różni się od innych pozycji z tego gatunku, które czytałam do tej pory, a w ostatnim czasie przeczytałam sporo thrillerów i kryminałów. Większość z nich opierała się na pewnym powtarzającym się schemacie, dotyczącym tajemniczej zbrodni i podejrzewania o jej popełnienie wszystkich możliwych bohaterów. Powyższy tytuł wydał mi się na ich tle nieszablonowy. Zbrodnie ukazywane są regularnie, już od początku jako czytelnicy jesteśmy ich świadkami. Mimo to sprawca ciągle nam się wymyka, a my pozostajemy w sferze domysłów. Autorka co pewien czas podsuwa nam niemal niezauważalne wskazówki, które dopiero po jakimś czasie okazują się być istotne. Powieść ta wymaga zatem skupienia i zaangażowania ze strony czytelnika.

W książce poruszane były kwestie choroby Alzheimera, transplantacji, traumy, różnie rozumianej sztuki, czy dziennikarstwa. Autorka podejmuje również temat dotyczący moralności – jak daleko jest w stanie posunąć się dziennikarz, by podnieść słupki oglądalności? Gdzie zaczyna, a gdzie kończy się granica tego, co można pokazać na ekranie telewizora? Jakie konsekwencje mogą mieć takie działania? Nie dotyczy to zresztą wyłącznie dziennikarzy, ale też zwykłych gapiów, nagrywających zdarzenia i wypadki smartfonem. Powieść skłania do refleksji na temat mediów, braku empatii i wykorzystywania ludzkich tragedii do własnych celów.

Polecam Wam tę książkę, zwłaszcza jeśli szukacie dobrze rozpisanych postaci i zagadkowej, niepokojącej fabuły 😉

Zaintrygowani?

Autor: Belinda Bauer

Tytuł: Martwa jesteś piękna

Tytuł oryginału: The beautiful dead

Wydawnictwo: Muza

Tłumaczenie: Paweł Wolak

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 447

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza.